STARY TESTAMENT
Księga Hioba

Litości, Boże!

17
Zgnębiony duch - minęły dni,
tylko grób mi pozostaje.
Czyż nie naśmiewcy są ze mną?
Od szyderstw mam noce bezsenne1.
2 Ty sam racz zastaw2 przechować,
bo któż chce za mnie poręczyć?
Zamknąłeś ich umysł przed rozsądkiem,
nie dopuścisz do ich triumfu.
"Zwołano bliskich do podziału,
a mdleją oczy własnych dzieci"3.
Wydano mnie ludziom na pośmiewisko,
jestem w ich oczach wyrzutkiem.

Pobożni się umacniają

Moje oko przyćmione od bólu,
członki me wyschły jak cień.
Sprawiedliwi są tym przerażeni,
uczciwi na złych się gniewają;
bogobojni pewniejsi swej drogi,
kto ręce ma czyste, mocniejszy.

Już nie ma nadziei

10 Wy wszyscy, nawróćcie się, przyjdźcie!
Mędrca wśród was nie znajduję.
11 Minęło już życie, z nim plany
i dążenia mojego serca.
12 Noc chcą zamienić na dzień:
światło jest bliżej niż ciemność.
13 Mam ufać? Szeol mym domem,
w ciemności rozścielę swe łoże,
14 grobowi powiem: "Mój ojcze"!
"Matko ma, siostro!" - robactwu.
15 Właściwie, po cóż nadzieja4,
kto przedmiot ufności zobaczy?
16 Czy zejdzie do królestwa Szeolu?
Czy razem do ziemi pójdziemy?»




ZMIEŃ ROZDZIAŁ W KSIĘDZE
ZMIEŃ KSIĘGĘ I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W KSIĘDZE
WYSZUKAJ W BIBLII
WSTĘP
««  Hi 17  »»
Hi 17, 2 - Wlg: "Nie zgrzeszyłem, a w gorzkościach mieszka oko moje".

Hi 17, 3 - Wlg: "Wybaw mnie, Panie, i postaw mnie obok siebie, a czyjakolwiek ręka niech walczy przeciwko mnie". "Zastaw" - za jakim można było się wydostać z więzienia. Za Hioba tylko Bóg może poręczyć.

Hi 17, 5 - Przysłowie ludowe.

Hi 17, 15 - Hiob już stracił nadzieję, że jego ziemskie życie ulegnie zmianie. Zostaje mu tylko ufność: oddanie się litościwemu Bogu.

WYKAZ SKRÓTÓW | KSIĘGI I ICH TŁUMACZE | INFORMACJE O WYDANIU | WYDANIE HTML (1998) | POPRZ. | COOKIES | BIBLIA MP3
© Wydawnictwo Pallottinum w Poznaniu, 2003
Webmaster: biblia@deon.pl